اهميت تنفس از طريق بيني و تأثير شگرف ظاهر بيني بر روي چهرۀ فرد بيانگر اين است که جراح بيني بايد علاوه بر برخورداري از دانش لازمه از تجربۀ کافي نيز برخوردار باشد
بيني فقط مجرايي براي عبور هواي استنشاقي نيست بلکه بيني ضمن عبور هواي استنشاقي آن را کاملاً تميز، گرم و مرطوب مي نمايد و بديهي است انسداد بيني فرد را از اين امتيازات محروم مي سازد.

صورت در معرض ديد ترين قسمت بدن ماست و بيني در مرکز آن واقع شده و برجسته است لذا اشکالات ساختماني بيني براي تمام افراد بوضوح قابل رويت است.

از طرف ديگر تنفس از طريق بيني براي سلامتي ما حائز اهميت فوق العاده اي است، بيني فقط مجرايي براي عبور هواي استنشاقي نيست بلکه بيني ضمن عبور هواي استنشاقي آن را کاملاً تميز، گرم و مرطوب مي نمايد و بديهي است انسداد بيني فرد را از اين امتيازات محروم مي سازد.

توجه به دو ويژگي فوق الذکر يعني اهميت تنفس از طريق بيني و تأثير شگرف ظاهر بيني بر روي چهرۀ فرد بيانگر اين است که جراح بيني بايد علاوه بر برخورداري از دانش لازمه از تجربۀ کافي نيز برخوردار باشد به نحوي که بتواند بين حفظ عملکرد بيني و رسيدن به بيني زيباتر تعادل برقرار کند و به عبارت ديگر جراح با تجربه قبل از اينکه هر تغييري را بر روي ظاهر بيني اعمال کند در نظر خواهد گرفت که اين تغيير باعث مختل شدن عملکرد بيني و انسداد بيني نشود.

در گذشته اي نه چندان دور جراحي پلاستيک بيني محدود به کوچک کردن و جمع کردن بيني بود و بيني اي مورد قبول بود که کوچک وسر بالا و قوس دار و اصطلاحاً عروسکي باشد امّـــا امروزه علم جراحي پلاستيک بيني نيز دستخوش تحولي شگرف شده است به نحوي که « رينوپلاستي تقويتي » در حال از رده خارج کردن « رينوپلاستي سنتي » است.

در رينوپلاستي تقويتي عمل جراحي فقط محدود به کوچک کردن بيني نيست بلکه در اين روش جراح ضمن اينکه قسمت هايي از بيني را برداشته و کوچک مي کند ممکن است قسمت هاي ديگري را تقويت کند تا نتيجۀ نهايي دماغي باشد که در حاليکه زيبا شده امــا به عملکرد اصلي آن که همان تنفس است آسيبي وارد نشده باشد. روشن است که چنين دماغي ديگر خيلي کوچک و سربالا نيست ونماي بيني اي که به طور افراطي عمل شده را نخواهد داشت.

با رعايت موارد فوق احتمال پيدايش عارضه بدنبال عمل جراحي بيني بسيار کاهش خواهد يافت و البته جراح با معاينه بيني مي تواند پيش بيني کند که اگر يک بيني خاص تحت عمل جراحي قرار گيرد ممکن است دچار يک عارضۀ خاص شود که در اين صورت جراح بايد اين مطلب را با متقاضي عمل در ميان گذاشته و تلاش نمايد نامبرده را از انجام اين عمل منصرف نمايد.
به طور کلي عوارض جراحي زيبايي بيني را مي توانيم به دو گروه تقسيم نمائيم:

1- آسيب ديدن عملکرد بيني يا انسداد تنفسي
2- تغييرات نامطلوب ظاهر بيني

چنانچه بعد از عمل حفرۀ داخل بيني تنگ شود و تنفس از بيني براي بيمار سخت شود انتظار مي رود که بيمار از علائمي مثل تنفس دهاني،خشک شدن گلو به هنگام خواب، تنفس صدادار و کاهش حس بويايي رنج ببرد.آریا/90

علل انسداد تنفسي متعاقب عمل جراحي بيني عبارتند از:
1- اصلاح نکردن انسدادهاي مکانيکي در حين عمل جراحي: چنانچه از قبل از عمل بزرگي شاخک هاي بيني و يا انحراف تيغۀ بيني وجود داشته باشد جراح بايد تلاش نمايد اين موانع به ظاهر مختصر را هم برطرف کند و با توجه به اينکه بيني با عمل جراحي معمولاً کوچک تر مي شود چنانچه مانعي که از قبل وجود داشته و انسداد هم ايجاد نکرده را برطرف نکنيم وقتي بيني جمع تر شد اين مانع به ظاهر بي اهميت باعث انسداد مسير تنفسي مي شود.
2- تورم مخاط داخل بيني: چنانچه بدليل سينوزيت مزمن و يا آلرژي شديد مخاط داخل بيني متورم باشد ممکن است باعث انسداد تنفسي شود.
3- چسبندگي هاي داخل بيني: اگر جراح داخل بيني را زياد دستکاري نمايد باعث زخمي شدن مخاط بيني مي شود، اگر مخاط زخمي شده در مجاورت يکديگر قرار گيرند به هنگام ترميم به يکديگر مي چسبند و راه داخل بيني را تنگ مي نمايند.
4- تنگ کردن بيش از حد سوراخهاي بيني.
5- برداشتن بيش از اندازه از غضروف هاي نوک بيني: اين امر منجر به تنگي مدخل بيني مي شود.

تاکنون با علل انسداد بيني بعد از عمل جراحي آشنا شديم امّــا اگر جراح بيني از تجربۀ کافي برخوردار نباشد علاوه بر مختل شدن عملکرد بيني اين احتمال وجود دارد که ظاهر بيني فرم مطلوب و مورد نظر را پيدا نکند و به شکل نامطلوبي در آيد.

اين شکلهاي نامطلوب و دلايل آن عبارتند از:

1- غير قرينه بودن سوراخهاي بيني
شکل و اندازۀ سوراخهاي بيني تحت تأثير قسمت هاي مجاورش مي باشد، بطوري که وضعيت غضروف هاي نوک بيني، قسمت جلويي و پاييني تيغۀ بيني، اتصال بيني به لب بالا ونحوه و ميزان برداشتن از سوراخ هاي بيني همه و همه روي شکل سوراخ بيني تأثيرگذارند و اگر به سوراخ هاي بيني فردي که عمل نکرده بنگريم معمولاً دو سوراخ بيني دقيقاً عين هم نيستند امّـــا فردي که عمل مي کند بعد از عمل انتظار دارد که سوراخ ها کاملاً قرينه باشند، جراح در طي عمل بايد تلاش نمايد که ميزان غير قرينگي را برطرف کرده و تا آنجا که ممکن است آنرا اصلاح نمايد.

2- کجي بيني
در مواردي که انحراف تيغۀ بيني شديد باشد معمولاً بر روي شکل ظاهري بيني هم تأثير مي گذارد و ظاهر بيني هم قرينه و صاف نيست، اصلاح کامل انحراف تيغۀ بيني از کجي ظاهري بعد از عمل جلوگيري مي کند و اگر انحراف تيغۀ داخلي بيني قبل از عمل خفيف باشد و جراح آنرا در طي عمل زيبايي بيني اصلاح نکند اين کجي به جا مانده علاوه بر آنکه ممکن است باعث انسداد بيني شود مي تواند باعث کجي بعد از عمل بيني نيز شود.

3- غير طبيعي بودن بيني
اگر جراح به ميزان زيادي از بافت هاي بيني بردارد نتيجۀ آن دماغي است که قوس زيادي دارد و اصطلاحاً سرسره اي است، زاويه زيادي دارد و اصطلاحاً خوکي است و در نماي رخ هم خيلي باريک است و روشن است که اين بيني ديگر نماي نرمال و طبيعي را نداشته و ظاهري مصنوعي به فرد مي دهد که مطلوب نيست، بنابراين جراح بايد محتاط باشد و از ايجاد تغييرات زيادي که به بيني نمايي غير طبيعي مي دهد بپرهيزد.

4- منگنه اي شدن يا وجود فرو رفتگي هايي در دو طرف بيني
بروز اين مشکل علاوه بر اينکه به ظاهر بيني نماي نامطلوبي مي دهد باعث مي شود قسمت فرو رفته مانعي در مسير راه هوايي باشد و فرد دچار انسداد بيني شود و علت بروز اين عارضه برداشتن بيش از حد از غضروف بيني است، به طور طبيعي غضروفي که نوک بيني را تشکيل مي دهد امتداد يافته و در لابه لاي قسمتي از ديوارۀ خارجي سوراخ بيني قرار مي گيرد، وجود اين غضروف باعث مي شود فشار منفي اي که به هنگام دم به قسمت هاي مختلف بيني وارد مي شود نتواند پره هاي بيني را به داخل بکشد که در طي عمل جراحي معمولاً مقداري از اين غضروف ها برداشته مي شود تا نوک بيني جمع تر شود و اگر چنانچه بيش از مقدار لازم برداشته شود غضروف باقيمانده ديگر نمي تواند در مقابل فشار منفي هنگام دم مقاومت کند و به داخل کشيده مي شود و سوراخ بيني تنگ شده و مسير تنفسي با مشکل مواجه مي شود.

5- کاهش حس بويايي
پايانه هاي اعصاب بويايي در سقف حفرۀ داخل بيني قرار گرفته اند، اين ناحيه در طي عمل زيبايي بيني معمولاً دستکاري نمي شود بنابراين احتمال آسيب ديدن حس بويايي بعد از عمل جراحي وجود ندارد مگر در دو حالت:

حالت اول: اينکه فردي که تحت عمل جراحي قرار گرفته است از قبل مبتلا به پوليپ وسيع و منتشر بيني بوده است و همزمان با عمل زيبايي تحت عمل پوليپکتومي نيز قرار گرفته باشد و با توجه به اينکه ممکن است پوليپ ها در قسمت نزديک به سقف حفره بيني قرار گرفته باشند برداشتن آنه ا و دستکاري آن قسمت ممکن است منجر به آسيب ديدن پايانه هاي بويايي شود و اگر فردي مبتلا به پوليپ وسيع بيني باشد بهتر است که ابتدا در يک عمل مجزا پوليپ ها برداشته شوند و سپس با فاصلۀ چند ماه بعد تحت عمل زيبايي بيني قرار گيرند.

حالت دوم: اگر به دلايلي که قبلاً ذکر کرده ام فردي در اثر عمل زيبايي بيني به درجاتي دچار انسداد بيني شود به همان ميزان نيز دچار کاهش حس بويايي مي شود زيرا براي اينکه بتوانيم بويي را حس کنيم بايد مولکولهاي فرّار آن ماده بتوانند از طريق بيني خود را به پايانه هاي اعصاب بويايي برسانند و چنانچه بيني مسدود باشد اين مولکول ها قادر نيستند وارد بيني شوند تا بتوانند اعصاب بويايي را تحريک کنند.